zaman

zaman bir kadife hiç dönmedi. sosisler tavadan kaçmaya çalışıyordu, tüllerden sızan bir umutsuzluk vardı heceye dair.
gece henüz olmamıştı ama karanlıktı mutfak, sandalye bir direniş tutturmuştu, kadın uzaktaydı ve ıslaktı.
Vian hep haklıydı...