16 Ocak 2010 Cumartesi

etin söylediklerine inançsızdım, ben...

beyin kimyamda ciddi değişiklikler seziyordum. sabahları kaçak bahçelere ırak kabuslar vardı. sabotaja uzak bir şehrin sancılı komşuları.
tüm dünyayı sikebilirdim, ama hiç inancım kalmamıştı ete.
yaban kuşlar vardı tepemizde,sessizce, ufkumun kararmasını bekledim, hiçe...

Hiç yorum yok: