21 Aralık 2010 Salı

1 Kuşun Unutulmuş Rüyası


titrek ellerin sonbaharı guguklu saat
uzun parmakların şuuraltı yolları: anahtar!
çan seslerinden uyuyamayan çocukların
içsel gözyaşlarına karışan kuyruklu yıldızlar
tren raylarına gizlenmiş, küçük, sivri, dikenli meme ucu,
zamanı doğrudan silen bir salgı.

anılara doğru arkeolojik bir kazı,
bilinç uçurumlarında travmatik dönüşler
ve geceleri uyuyamıyor, sancı.
anlardan aşırdığım tüm sözcüklerden utanmalı mıyım?
ama sahil, usulca uzanıyor ufkumda
kulaklarım uğulduyor rüyadan kalma tam tam sesleri
ve pençeleşen erkek eller.

uzayı kaplayan görünmeyen nesnelerden sızan sıkıntı,
denizin parıltısına karışıyor…

delirmekten korkuyorum.

Bay Perşembe

30 Haziran 2010(bıkkın Moda)

1 yorum:

Adsız dedi ki...

durmadan ölümü fısıldıyor kuş..delirmemek elde değil ..