22 Mayıs 2009 Cuma

İrrasyo/ Ayşegül (Volüme ten)

dünyadaki gereksiz varoluşumuz ve
can sıkıntısının
düşünce dil duygu bağlamlarındaki mantıkdışı tezahürleri üzerine
zahirden gelir tezahür. (zehirden gelse daha iyi olurdu)
insan olmanın dayanılır ağırlığına ağıt veya
bunca aklınızı aklım almıyor bayım dolayısıyla
kendi halinde bir tek hücreli olabilmek istiyorum. karşınızda.
suskunluğuma neden
azıcık daha hücresi
olan fakat henüz düşünemeyen bir canlı da bazen. düşünmüyorluğuma nasıl.
konuşmak zorunda olmayan bir ağaç . kelimenizi anlamayan dolayısıyla.
yapraklarıyla gizlediği uykusundan korkulu düşlerle uyanmayan
okyanuslar altında bir akıntı. öylesine varolan. bunu varoluş sorunu yapmayan.
öylesine olmak isterdim bayım öylesineyim de bundan
bunca aklınızdan çok tiksindim demin de sonra
yükseklere vurdum kendimi ve bakın şimdi
doruklarda bir bulutum yüce'yle ilgisi olmayan kant'ı siklemeyen.
bir kuş sesiyim ve bir gök gürültüsü ya da. kelimelerinizden kaçıyorum ve susun artık
su toprak hava
ateş çok uzakta. diyen ben değilim. artık. ne mutlu bana. bunları bağırmak gelmiyor içimden suratınıza
ben surat göremiyorum ortalıkta ayrıca...
...
duygu durumu: aşksız ve paramparçaydı hayat
düşünce durumu: keşke bir inancın yüceliğinde bulsaydık birbirimizi
davranış durumu: bir kavganın güzelliğinden çok uzak depresif sinik hatta kinik(kindarımsı ) apatik...

Hiç yorum yok: