kanuna karşı gelenler...

biz ki inandık mı, tüm gemileri yakarız, biz ki var ettik tüm varlığı sorgularız..

kendimizi geçer akçe gördüğümüz yok, bildiğiniz çamuruz, hilkatız, aslında yokuz...
ben bunu yaşadım gerisi değil, çebir matematik, ben bunu duydum, ki o dünya hiç duymadı.
susamıştım, çöldü hep Dune, ama yoktu ikrarımıza tek zan, yalnızdık... biz ne sesler duyduk, cümlelerin hiç hükmü yoktu, yan yana olmak değildikine biz, hey hak biz ne uçurumlar içtik.silme yalnızdık biz....
yaşam geçici, kahır ebedi ki diyorum artık, ki bağırıyor artık ruhumuz gögüs kefesimizi yırta yırta: sonsuz acı, sonsuz hiçlik...
ince bir yağmur indi hep İzmir'e, kaç güvercin kayboldu hep hiçe, ateşten bozma yapraklar indi üstümüze ve biz kainatın tek bir dizesini işitemedik, yazık.biz ki inandık ve kendimizi yaktık...

boşaltırken tüm hüznüyle tüm cigerimi, sustum, sustum sadece hicretime, ümitsizliğine hecenin, gecenin.