.JPG)
hakim cinsel politika bedeni hep tek bir parça olarak kabul eder. girilen ve giren bedenler, tek parça etler. nesneleşme üstüne bu eylemin öznesinin kadın erkek, gay yada transseksüel olmasının aslında teknik olarak önemi yok.
hakim cinsel politika dışında yaban kodlar oysaki hep oldu. Fourier, Sade, Reich, Artaud ve tabii ki Hans Bellmer.
Bellmer'in uzun yıllar boyu cisimleştirdiği bebekler bütüncül beden algısını parçalar. onun sanatının öznesi olan bedenler bölük-pörçüktür, ancak bir kapitone noktası ile tutturabilir, bütünselmiş gibi görülebilir. Bellmer'in tek tek organlardan dikiş tutan bir beden algısı ile bondage'a bakarsak,Araki'nin bağladığı kızın göbeği ile Bellmer'in bebeği arasındaki analojiye de yaklaşırız.
yoksa bebek,'gerçek' etten daha şiirsel mi?
1 yorum:
her 2 fotoğrafin analojisi bedenin parçalanmışlığında fallik algılarımızı çağırıyor, ayağıyla kendine giren kadın tüm bedenini fallus a dönüştürebilirken, bellmarin bebekleri çocukluğumuzun şeytansı kayıtlarının masum göstergelerinin izini sürüyor ve gözlerimizi yaşartıyor, şimdi daha masumuz, anlıyoruz...
Yorum Gönder