Dorothea Tanning'in Düş Mimarisi

sanırım Tannıng'in resmlerindeki mimari yaklaşıma 2 alandan bakmak faydalı olur. dış mekan ve iç mekanlardaki yarattığı düşsel peysajlardan...
dış mekan:
G. de Chiricovari sanki terkedilmiş bir şehir manzarası. devasa binaların bir birini kestiği alanlara akan yürüyüş-derivé yolalrı. zenci bir kadın, beyaz elbisesini süsleyen bir gül belinde. yolun ortasında sahnenin gerçeküstücü öznesini oluşturan devasa bir gül. peysaj tekinsiz olmaktan öte, gizemli sadece. ve de şiirsel...
eskiYunan'dan beri kent işlevsel bir örgü dizesi ile kurulmakta. oysa sürrealizm tıpkı düşünce de aklın tahakkümüne açtığı savaş gibi, mimaride de aklın hakimiyetini düş ile boşa çıkarır. Dalivari çölün ortasında açılan mechule doğru kapılar bunun göstergesidir. burada dış alandaki düş mimarisi tablonun pisikanalatik mesajını okumamıza anahtar rolü oynar...
iç mekan:
kapılar ve onların taşıdığı alt metinler hep Tanning'in ilgi alanında olmuştur.doğum günü adlı tabloda kapılardan oluşan bir labirent ile karşılaşırız. yerdeki kanatlı mutant yaratık kapıların ardındaki tekinsizliğin uyarısı gibidir. gögüsleri ve ayakalrı çıplak kadının yüzündeki hüzün ile sahnenin erotik eenrjisi bi çeşit kırılıma uğrar. kadın da bir ağaça mı dönüşmektedir?
diğer resimde 'dogum günü' tablosundaki kapıları bu sefer düz bir dizge olarak görürüz. 2 kız vardır tabloda, biri yarı çıplak. tıupkı dış mekan kent peysajında olduğu gibi devasa bir çiçek vardır bu resimde ve manyetik bir alan yaratmış gibidir.